A niñada

?Onde andan as ratas deste pueblo? preguntaba un que paresia un pouco preocupado. Mui fasil: nas alcantarillas, medrandro e collendo forsa arrente o sudre. ¿Pro que non salen pa fora?, preguntaba outro. pois por que ainda estan criando a peluse e non lles estirou o rabo e os bijotes sufisiente. Pero o outro día, paresme que vin unha delas, disia un que pasaba por ali. Salia no Faro e botaba contra os consellales polo que cobraban. Non era unha rata home, dixenlle eu, era unha toupeira. Claro ahora entendo que non anden a roer polo dia, contestoume un que andaba a andar por ali.
E o problema que teñen, quisenlle esplicar eu, primeiro non teñen diretor da comparsa (e unha toupeira seja) e alguns ala en Santiago e tamen a tripulasion de Moaña sa se empezan a desesperar por que levan desde as elesions sin rillar unha codia. Menos mal, me diso outro que viña do Con, que teñen o Faro, que de cando en bes preparalles os aparellos pa ver si pescan algo no revoltallo. ¿Qui revoltallo, falas ti¿, preguntou un dos que estaban sentados no banco do paseo. E que os de Millan son tan liseiros de man que cada vez que fan un lanse as pesas quedanlle enleadas na pedra. E despois sa se sabe, hai que cortar polo san, contestou. Enton van ser catro anos mais tranquilos que en Trigas, dixo un pequenote da Plaia que non quixo quedar sin meter basa. Oh, non te fies, dijsenlle eu, se non son uns seran outros os que fagan a festa. Sinon o tempo. Igual o lider da oposision ven doutra niñada, e non de toupeiras presisamente. Asi acabou o parlamento desta mañan. E con estas fomos pa comer que sa eran case que a uhna e media.